(گَ زَ گَ) (اِمر.) شکرک مترشح از بوتههای گز را گزانگبین گویند. این شکرک سفت و شکننده و دارای قند و الکلهای مختلف است و خواص دارویی دارد. از جمله به عنوان مسهل جهت اطفال و ضد راشیتیسم استعمال میشود. به علاوه ازآن نوعی شیرینی به نام گز درست میکنند.