جستجوی واژه
لیست واژه‌ها (تعداد کل: 36,098)
کده
(کُ دِ) (اِ.)
۱- زبان کوچک که در ته حلق قرار دارد.
۲- زبانه قفل، دندانه کلید.
کدو
(کَ) (اِ.)
۱- گیاهی است یکساله با ساقه‌های بلند خزنده و برگ‌های پهن و گل -های زرد، پخته آن خورده می‌شود.
۲- کوزه شراب و پیاله.
کدواده
(کَ دَ) (اِمر.) دیوار، پی دیوار و عمارت.
کدوخ
(کَ) (اِ.)
۱- حمام، گرمابه.
۲- جام و پیاله.
کدورت
(کُ رَ) [ ع. کدوره ] (اِمص.)۱ – تیرگی، سیاهی.
۲- دلتنگی.
کدونیمه
(کَ مِ) (اِمر.) کوزه، کدویِ میان تهی خشک کرده که در آن شراب ریزند.
کدیر
(کَ دِ) [ ع. ] (ص.) هر چیزی که تیرگی داشته باشد.
کدیمین
(کَ دُِ یَ) [ ع. ] (اِمر.) دسترنج، زور بازو.
کدین
(کَ دِ) (اِ.) چوبی که رخت شویان با آن جامه را هنگام شستن می‌کوبیدند. کدنگ و کدینه نیز گفته می‌شود.
کدیه
(کُ یِ) [ ع. کدیه ] (اِمص.)
۱- سختی روزگار.
۲- گدایی.
کدیور
(کَ وَ) (ص مر.)
۱- کدخدای خانه.
۲- کشاورز، بزرگر.
۳- ریش سفید قوم.
کذا
(کَ) [ ع. ] (ق.) این چنین، چنین.
کذاب
(کَ ذّ) [ ع. ] (ص.) دروغگو، مکار، حیله گر.
کذب
(کِ ذْ) [ ع. ] (اِ.) دروغ، دروغ گفتن.
کذر
(کَ ذَ) (ص.) احمق، ابله، نادان.
کذلک
(کَ ذا لِ) [ ع. ] (ق.) همچنین، چنین هم.
کذوب
(کَ) [ ع. ] (ص.) دروغگو.
کر
(کَ) [ په. ] (ص.) ناشنوا.
کر
(~.) (اِ.) زور، توان، قوت.
کر
(کَ رّ) [ ع. ] (مص ل.) حمله کردن به دشمن در جنگ.